سكوت شبانه

گر بيدل و بي‌دستم وز عشق تو پابستمبس بند که بشکستم ، آهسته که سرمستمدر مجلس حيراني ، جاني است مرا جانيزان شد که تو مي داني ، آهسته که سرمستمپيش آي دمي جانم ، زين بيش مرنجانماي دلبر خندانم ، آهسته که سرمستمساقي مي جانان بگذر ز گران جاناندزديده ز رهبانان ، آهسته که سرمستمرندي و چو من فاشي ، بر ملت قلاشيدر پرده چرا باشي ؟ آهسته که سرمستماي مي بترم از تو من باده ترم از توپرجوش ترم از تو ، آهسته که سرمستماز باده جوشانم وز خرقه فروشانماز يار چه پوشانم ؟ آهسته که سرمستمتا از خود ببريدم من عشق تو بگزيدمخود را چو فنا ديدم ، آهسته که سرمستمهر چند به تلبيسم در صورت قسيسمنور دل ادريسم ، آهسته که سرمستمدر مذهب بي‌کيشان بيگانگي خويشانبا دست بر ايشان آهسته که سرمستماي صاحب صد دستان بي‌گاه شد از مستاناحداث و گرو بستان آهسته که سرمستم سكوت شبانه...